вы́чаўпіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чаўплю вы́чаўпім
2-я ас. вы́чаўпіш вы́чаўпіце
3-я ас. вы́чаўпіць вы́чаўпяць
Прошлы час
м. вы́чаўпіў вы́чаўпілі
ж. вы́чаўпіла
н. вы́чаўпіла
Загадны лад
2-я ас. вы́чаўпі вы́чаўпіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чаўпіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)