вы́часацца

‘атрымацца ў выніку вычэсвання (пра вырабы з дрэва)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́чашацца вы́чашуцца
Прошлы час
м. вы́часаўся вы́часаліся
ж. вы́часалася
н. вы́часалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)