вы́чарчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́чарчаны вы́чарчаная вы́чарчанае вы́чарчаныя
Р. вы́чарчанага вы́чарчанай
вы́чарчанае		 вы́чарчанага вы́чарчаных
Д. вы́чарчанаму вы́чарчанай вы́чарчанаму вы́чарчаным
В. вы́чарчаны (неадуш.)
вы́чарчанага (адуш.)		 вы́чарчаную вы́чарчанае вы́чарчаныя (неадуш.)
вы́чарчаных (адуш.)
Т. вы́чарчаным вы́чарчанай
вы́чарчанаю		 вы́чарчаным вы́чарчанымі
М. вы́чарчаным вы́чарчанай вы́чарчаным вы́чарчаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)