вычака́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вычака́ньванне | |
вычака́ньвання | |
вычака́ньванню | |
вычака́ньванне | |
вычака́ньваннем | |
вычака́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)