вычака́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вычака́ньванне | |
| вычака́ньвання | |
| вычака́ньванню | |
| вычака́ньванне | |
| вычака́ньваннем | |
| вычака́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)