вы́цірка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
вы́цірка | вы́ціркі | |
вы́ціркі | вы́цірак | |
вы́цірцы | вы́ціркам | |
вы́цірку | вы́ціркі | |
вы́ціркай вы́ціркаю |
вы́ціркамі | |
вы́цірцы | вы́цірках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)