вы́цінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́цінка | вы́цінкі | |
| вы́цінкі | вы́цінак | |
| вы́цінцы | вы́цінкам | |
| вы́цінку | вы́цінкі | |
| вы́цінкай вы́цінкаю |
вы́цінкамі | |
| вы́цінцы | вы́цінках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)