выцярэ́бліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выцярэ́бліванне выцярэ́бліванні
Р. выцярэ́блівання выцярэ́бліванняў
Д. выцярэ́бліванню выцярэ́бліванням
В. выцярэ́бліванне выцярэ́бліванні
Т. выцярэ́бліваннем выцярэ́бліваннямі
М. выцярэ́бліванні выцярэ́бліваннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)