вы́цяміць
‘уцяміць, зразумець што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́цямлю | вы́цямім | |
| вы́цяміш | вы́цяміце | |
| вы́цяміць | вы́цямяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́цяміў | вы́цямілі | |
| вы́цяміла | ||
| вы́цяміла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́цямі | вы́цяміце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́цяміўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)