вы́цяміць

‘уцяміць, зразумець што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́цямлю вы́цямім
2-я ас. вы́цяміш вы́цяміце
3-я ас. вы́цяміць вы́цямяць
Прошлы час
м. вы́цяміў вы́цямілі
ж. вы́цяміла
н. вы́цяміла
Загадны лад
2-я ас. вы́цямі вы́цяміце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́цяміўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)