выцяка́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
выцяка́ючы | выцяка́ючая | выцяка́ючае | выцяка́ючыя | |
выцяка́ючага | выцяка́ючай выцяка́ючае |
выцяка́ючага | выцяка́ючых | |
выцяка́ючаму | выцяка́ючай | выцяка́ючаму | выцяка́ючым | |
выцяка́ючы выцяка́ючага |
выцяка́ючую | выцяка́ючае | выцяка́ючыя | |
выцяка́ючым | выцяка́ючай выцяка́ючаю |
выцяка́ючым | выцяка́ючымі | |
выцяка́ючым | выцяка́ючай | выцяка́ючым | выцяка́ючых |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)