выцыга́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выцыга́ньванне | |
выцыга́ньвання | |
выцыга́ньванню | |
выцыга́ньванне | |
выцыга́ньваннем | |
выцыга́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)