вы́цалець
‘уцалець, ацалець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́цалею | вы́цалеем | |
| вы́цалееш | вы́цалееце | |
| вы́цалее | вы́цалеюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́цалеў | вы́цалелі | |
| вы́цалела | ||
| вы́цалела | ||
| Загадны лад | ||
| вы́цалей | вы́цалейце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́цалеўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)