вы́хітрыць
‘здабыць, вынайсці, з нічога зрабіць што-небудзь; перахітрыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́хітру | вы́хітрым | |
| вы́хітрыш | вы́хітрыце | |
| вы́хітрыць | вы́хітраць | |
| Прошлы час | ||
| вы́хітрыў | вы́хітрылі | |
| вы́хітрыла | ||
| вы́хітрыла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́хітры | вы́хітрыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́хітрыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)