выхітро́ўваць
‘здабываць, вынаходзіць, з нічога рабіць што-небудзь; перахітроўваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выхітро́ўваю | выхітро́ўваем | |
| выхітро́ўваеш | выхітро́ўваеце | |
| выхітро́ўвае | выхітро́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| выхітро́ўваў | выхітро́ўвалі | |
| выхітро́ўвала | ||
| выхітро́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| выхітро́ўвай | выхітро́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выхітро́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)