вы́хрыстка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́хрыстка | вы́хрысткі | |
| вы́хрысткі | вы́хрыстак | |
| вы́хрыстцы | вы́хрысткам | |
| вы́хрыстку | вы́хрыстак | |
| вы́хрысткай вы́хрысткаю |
вы́хрысткамі | |
| вы́хрыстцы | вы́хрыстках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)