вы́хвалка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́хвалка | вы́хвалкі | |
| вы́хвалкі | вы́хвалак | |
| вы́хвалцы | вы́хвалкам | |
| вы́хвалку | вы́хвалкі | |
| вы́хвалкай вы́хвалкаю |
вы́хвалкамі | |
| вы́хвалцы | вы́хвалках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)