выха́ўкваць
‘выпіваць, выжлукчваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выха́ўкваю | выха́ўкваем | |
| выха́ўкваеш | выха́ўкваеце | |
| выха́ўквае | выха́ўкваюць | |
| Прошлы час | ||
| выха́ўкваў | выха́ўквалі | |
| выха́ўквала | ||
| выха́ўквала | ||
| Загадны лад | ||
| выха́ўквай | выха́ўквайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выха́ўкваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)