вы́фастрыгаваць
‘(у кравецкай справе) абкідаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́фастрыгую | вы́фастрыгуем | |
| вы́фастрыгуеш | вы́фастрыгуеце | |
| вы́фастрыгуе | вы́фастрыгуюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́фастрыгаваў | вы́фастрыгавалі | |
| вы́фастрыгавала | ||
| вы́фастрыгавала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́фастрыгуй | вы́фастрыгуйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́фастрыгаваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)