вы́тыркласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. вы́тыркласць вы́тыркласці
Р. вы́тыркласці вы́тыркласцяў
вы́тыркласцей
Д. вы́тыркласці вы́тыркласцям
В. вы́тыркласць вы́тыркласці
Т. вы́тыркласцю вы́тыркласцямі
М. вы́тыркласці вы́тыркласцях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)