вытынко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вытынко́ўванне | |
вытынко́ўвання | |
вытынко́ўванню | |
вытынко́ўванне | |
вытынко́ўваннем | |
вытынко́ўванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)