вытупле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вытупле́нне | |
вытупле́ння | |
вытупле́нню | |
вытупле́нне | |
вытупле́ннем | |
вытупле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
вытупле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вытупле́нне | |
вытупле́ння | |
вытупле́нню | |
вытупле́нне | |
вытупле́ннем | |
вытупле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)