вытрэ́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вытрэ́шчванне | |
| вытрэ́шчвання | |
| вытрэ́шчванню | |
| вытрэ́шчванне | |
| вытрэ́шчваннем | |
| вытрэ́шчванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)