вытручэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вытручэ́нне
Р. вытручэ́ння
Д. вытручэ́нню
В. вытручэ́нне
Т. вытручэ́ннем
М. вытручэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)