вытра́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вытра́ўшчык | вытра́ўшчыкі | |
| вытра́ўшчыка | вытра́ўшчыкаў | |
| вытра́ўшчыку | вытра́ўшчыкам | |
| вытра́ўшчыка | вытра́ўшчыкаў | |
| вытра́ўшчыкам | вытра́ўшчыкамі | |
| вытра́ўшчыку | вытра́ўшчыках |
Іншыя варыянты: вы́траўшчык.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)