вы́траўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вы́траўшчык вы́траўшчыкі
Р. вы́траўшчыка вы́траўшчыкаў
Д. вы́траўшчыку вы́траўшчыкам
В. вы́траўшчыка вы́траўшчыкаў
Т. вы́траўшчыкам вы́траўшчыкамі
М. вы́траўшчыку вы́траўшчыках

Іншыя варыянты: вытра́ўшчык.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)