вытво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вытво́рчы вытво́рчая вытво́рчае вытво́рчыя
Р. вытво́рчага вытво́рчай
вытво́рчае		 вытво́рчага вытво́рчых
Д. вытво́рчаму вытво́рчай вытво́рчаму вытво́рчым
В. вытво́рчы (неадуш.)
вытво́рчага (адуш.)		 вытво́рчую вытво́рчае вытво́рчыя (неадуш.)
вытво́рчых (адуш.)
Т. вытво́рчым вытво́рчай
вытво́рчаю		 вытво́рчым вытво́рчымі
М. вытво́рчым вытво́рчай вытво́рчым вытво́рчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)