вытво́рча-нарыхто́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вытво́рча-нарыхто́ўчы вытво́рча-нарыхто́ўчая вытво́рча-нарыхто́ўчае вытво́рча-нарыхто́ўчыя
Р. вытво́рча-нарыхто́ўчага вытво́рча-нарыхто́ўчай
вытво́рча-нарыхто́ўчае
вытво́рча-нарыхто́ўчага вытво́рча-нарыхто́ўчых
Д. вытво́рча-нарыхто́ўчаму вытво́рча-нарыхто́ўчай вытво́рча-нарыхто́ўчаму вытво́рча-нарыхто́ўчым
В. вытво́рча-нарыхто́ўчы (неадуш.)
вытво́рча-нарыхто́ўчага (адуш.)
вытво́рча-нарыхто́ўчую вытво́рча-нарыхто́ўчае вытво́рча-нарыхто́ўчыя (неадуш.)
вытво́рча-нарыхто́ўчых (адуш.)
Т. вытво́рча-нарыхто́ўчым вытво́рча-нарыхто́ўчай
вытво́рча-нарыхто́ўчаю
вытво́рча-нарыхто́ўчым вытво́рча-нарыхто́ўчымі
М. вытво́рча-нарыхто́ўчым вытво́рча-нарыхто́ўчай вытво́рча-нарыхто́ўчым вытво́рча-нарыхто́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)