вы́таўчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́таўчаны вы́таўчаная вы́таўчанае вы́таўчаныя
Р. вы́таўчанага вы́таўчанай
вы́таўчанае		 вы́таўчанага вы́таўчаных
Д. вы́таўчанаму вы́таўчанай вы́таўчанаму вы́таўчаным
В. вы́таўчаны (неадуш.)
вы́таўчанага (адуш.)		 вы́таўчаную вы́таўчанае вы́таўчаныя (неадуш.)
вы́таўчаных (адуш.)
Т. вы́таўчаным вы́таўчанай
вы́таўчанаю		 вы́таўчаным вы́таўчанымі
М. вы́таўчаным вы́таўчанай вы́таўчаным вы́таўчаных

Кароткая форма: вы́таўчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)