вы́тачка

‘да выточваць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вы́тачка
Р. вы́тачкі
Д. вы́тачцы
В. вы́тачку
Т. вы́тачкай
вы́тачкаю
М. вы́тачцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)