вытарэ́шчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вытарэ́шчванне вытарэ́шчванні
Р. вытарэ́шчвання вытарэ́шчванняў
Д. вытарэ́шчванню вытарэ́шчванням
В. вытарэ́шчванне вытарэ́шчванні
Т. вытарэ́шчваннем вытарэ́шчваннямі
М. вытарэ́шчванні вытарэ́шчваннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)