вытара́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вытара́шчванне | |
| вытара́шчвання | |
| вытара́шчванню | |
| вытара́шчванне | |
| вытара́шчваннем | |
| вытара́шчванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)