вы́тарапка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вы́тарапка
Р. вы́тарапкі
Д. вы́тарапцы
В. вы́тарапку
Т. вы́тарапкай
вы́тарапкаю
М. вы́тарапцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)