высяле́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
высяле́нка | высяле́нкі | |
высяле́нкі | высяле́нак | |
высяле́нцы | высяле́нкам | |
высяле́нку | высяле́нак | |
высяле́нкай высяле́нкаю |
высяле́нкамі | |
высяле́нцы | высяле́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)