высяле́нец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. высяле́нец высяле́нцы
Р. высяле́нца высяле́нцаў
Д. высяле́нцу высяле́нцам
В. высяле́нца высяле́нцаў
Т. высяле́нцам высяле́нцамі
М. высяле́нцу высяле́нцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)