высусе́джваць
‘высяляць каго-небудзь з суседства’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| высусе́джваю | высусе́джваем | |
| высусе́джваеш | высусе́джваеце | |
| высусе́джвае | высусе́джваюць | |
| Прошлы час | ||
| высусе́джваў | высусе́джвалі | |
| высусе́джвала | ||
| высусе́джвала | ||
| Загадны лад | ||
| высусе́джвай | высусе́джвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| высусе́джваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)