высусе́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
высусе́джванне | |
высусе́джвання | |
высусе́джванню | |
высусе́джванне | |
высусе́джваннем | |
высусе́джванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)