вы́странчыць
‘выхваліцца перад кім-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́странчу | вы́странчым | |
| вы́странчыш | вы́странчыце | |
| вы́странчыць | вы́странчаць | |
| Прошлы час | ||
| вы́странчыў | вы́странчылі | |
| вы́странчыла | ||
| вы́странчыла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́странчы | вы́странчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́странчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)