вы́странчыць
‘выхваліцца перад кім-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
вы́странчу | вы́странчым | |
вы́странчыш | вы́странчыце | |
вы́странчыць | вы́странчаць | |
Прошлы час | ||
вы́странчыў | вы́странчылі | |
вы́странчыла | ||
вы́странчыла | ||
Загадны лад | ||
вы́странчы | вы́странчыце | |
Дзеепрыслоўе | ||
вы́странчыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)