выстача́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выстача́ю выстача́ем
2-я ас. выстача́еш выстача́еце
3-я ас. выстача́е выстача́юць
Прошлы час
м. выстача́ў выстача́лі
ж. выстача́ла
н. выстача́ла
Загадны лад
2-я ас. выстача́й выстача́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выстача́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)