выспяша́ць
‘спяшацца; прыспешваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выспяша́ю | выспяша́ем | |
| выспяша́еш | выспяша́еце | |
| выспяша́е | выспяша́юць | |
| Прошлы час | ||
| выспяша́ў | выспяша́лі | |
| выспяша́ла | ||
| выспяша́ла | ||
| Загадны лад | ||
| выспяша́й | выспяша́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выспяша́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)