выспяля́ць
‘даводзіць каго-небудзь, што-небудзь да стану спеласці’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выспяля́ю | выспяля́ем | |
| выспяля́еш | выспяля́еце | |
| выспяля́е | выспяля́юць | |
| Прошлы час | ||
| выспяля́ў | выспяля́лі | |
| выспяля́ла | ||
| выспяля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| выспяля́й | выспяля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выспяля́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)