высокатытулава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высокатытулава́ны высокатытулава́ная высокатытулава́нае высокатытулава́ныя
Р. высокатытулава́нага высокатытулава́най
высокатытулава́нае		 высокатытулава́нага высокатытулава́ных
Д. высокатытулава́наму высокатытулава́най высокатытулава́наму высокатытулава́ным
В. высокатытулава́ны (неадуш.)
высокатытулава́нага (адуш.)		 высокатытулава́ную высокатытулава́нае высокатытулава́ныя (неадуш.)
высокатытулава́ных (адуш.)
Т. высокатытулава́ным высокатытулава́най
высокатытулава́наю		 высокатытулава́ным высокатытулава́нымі
М. высокатытулава́ным высокатытулава́най высокатытулава́ным высокатытулава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)