высокарухо́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высокарухо́мы высокарухо́мая высокарухо́мае высокарухо́мыя
Р. высокарухо́мага высокарухо́май
высокарухо́мае
высокарухо́мага высокарухо́мых
Д. высокарухо́маму высокарухо́май высокарухо́маму высокарухо́мым
В. высокарухо́мы (неадуш.)
высокарухо́мага (адуш.)
высокарухо́мую высокарухо́мае высокарухо́мыя (неадуш.)
высокарухо́мых (адуш.)
Т. высокарухо́мым высокарухо́май
высокарухо́маю
высокарухо́мым высокарухо́мымі
М. высокарухо́мым высокарухо́май высокарухо́мым высокарухо́мых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)