высокапрадстаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высокапрадстаўні́чы высокапрадстаўні́чая высокапрадстаўні́чае высокапрадстаўні́чыя
Р. высокапрадстаўні́чага высокапрадстаўні́чай
высокапрадстаўні́чае		 высокапрадстаўні́чага высокапрадстаўні́чых
Д. высокапрадстаўні́чаму высокапрадстаўні́чай высокапрадстаўні́чаму высокапрадстаўні́чым
В. высокапрадстаўні́чы (неадуш.)
высокапрадстаўні́чага (адуш.)		 высокапрадстаўні́чую высокапрадстаўні́чае высокапрадстаўні́чыя (неадуш.)
высокапрадстаўні́чых (адуш.)
Т. высокапрадстаўні́чым высокапрадстаўні́чай
высокапрадстаўні́чаю		 высокапрадстаўні́чым высокапрадстаўні́чымі
М. высокапрадстаўні́чым высокапрадстаўні́чай высокапрадстаўні́чым высокапрадстаўні́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)