высоказабяспе́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высоказабяспе́чаны высоказабяспе́чаная высоказабяспе́чанае высоказабяспе́чаныя
Р. высоказабяспе́чанага высоказабяспе́чанай
высоказабяспе́чанае		 высоказабяспе́чанага высоказабяспе́чаных
Д. высоказабяспе́чанаму высоказабяспе́чанай высоказабяспе́чанаму высоказабяспе́чаным
В. высоказабяспе́чаны (неадуш.)
высоказабяспе́чанага (адуш.)		 высоказабяспе́чаную высоказабяспе́чанае высоказабяспе́чаныя (неадуш.)
высоказабяспе́чаных (адуш.)
Т. высоказабяспе́чаным высоказабяспе́чанай
высоказабяспе́чанаю		 высоказабяспе́чаным высоказабяспе́чанымі
М. высоказабяспе́чаным высоказабяспе́чанай высоказабяспе́чаным высоказабяспе́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)