высокавытво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высокавытво́рчы высокавытво́рчая высокавытво́рчае высокавытво́рчыя
Р. высокавытво́рчага высокавытво́рчай
высокавытво́рчае		 высокавытво́рчага высокавытво́рчых
Д. высокавытво́рчаму высокавытво́рчай высокавытво́рчаму высокавытво́рчым
В. высокавытво́рчы (неадуш.)
высокавытво́рчага (адуш.)		 высокавытво́рчую высокавытво́рчае высокавытво́рчыя (неадуш.)
высокавытво́рчых (адуш.)
Т. высокавытво́рчым высокавытво́рчай
высокавытво́рчаю		 высокавытво́рчым высокавытво́рчымі
М. высокавытво́рчым высокавытво́рчай высокавытво́рчым высокавытво́рчых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)