высокаасна́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высокаасна́шчаны высокаасна́шчаная высокаасна́шчанае высокаасна́шчаныя
Р. высокаасна́шчанага высокаасна́шчанай
высокаасна́шчанае		 высокаасна́шчанага высокаасна́шчаных
Д. высокаасна́шчанаму высокаасна́шчанай высокаасна́шчанаму высокаасна́шчаным
В. высокаасна́шчаны (неадуш.)
высокаасна́шчанага (адуш.)		 высокаасна́шчаную высокаасна́шчанае высокаасна́шчаныя (неадуш.)
высокаасна́шчаных (адуш.)
Т. высокаасна́шчаным высокаасна́шчанай
высокаасна́шчанаю		 высокаасна́шчаным высокаасна́шчанымі
М. высокаасна́шчаным высокаасна́шчанай высокаасна́шчаным высокаасна́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)