выслу́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выслу́жнік | выслу́жнікі | |
| выслу́жніка | выслу́жнікаў | |
| выслу́жніку | выслу́жнікам | |
| выслу́жніка | выслу́жнікаў | |
| выслу́жнікам | выслу́жнікамі | |
| выслу́жніку | выслу́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)