высле́пліваць
‘рабіць каго-небудзь, што-небудзь невідушчым, сляпым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| высле́пліваю | высле́пліваем | |
| высле́пліваеш | высле́пліваеце | |
| высле́плівае | высле́пліваюць | |
| Прошлы час | ||
| высле́пліваў | высле́плівалі | |
| высле́плівала | ||
| высле́плівала | ||
| Загадны лад | ||
| высле́плівай | высле́плівайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| высле́пліваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)