вы́скнарыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́скнару вы́скнарым
2-я ас. вы́скнарыш вы́скнарыце
3-я ас. вы́скнарыць вы́скнараць
Прошлы час
м. вы́скнарыў вы́скнарылі
ж. вы́скнарыла
н. вы́скнарыла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́скнарыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)