выскна́рваць

‘выпрошваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выскна́рваю выскна́рваем
2-я ас. выскна́рваеш выскна́рваеце
3-я ас. выскна́рвае выскна́рваюць
Прошлы час
м. выскна́рваў выскна́рвалі
ж. выскна́рвала
н. выскна́рвала
Загадны лад
2-я ас. выскна́рвай выскна́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выскна́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)