высвячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| высвячэ́нне | высвячэ́нні | |
| высвячэ́ння | высвячэ́нняў | |
| высвячэ́нню | высвячэ́нням | |
| высвячэ́нне | высвячэ́нні | |
| высвячэ́ннем | высвячэ́ннямі | |
| высвячэ́нні | высвячэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)